| Grafîa ofiçiâ | Grafîa do Doardìn Fìrpo |
|
A-a Contéssa Mary Peñalver. Marinétta, patélla de schéuggio, bagnâ sôlo da-e scciùmme do mâ, rievocâte anco' 'n pö mi te véuggio cómme t'ê ne-a memöia restâ!... Òh se alôa ti pàivi lontànn-a co-o tò cànto do mâ e de çigâe, e o reciòcco de quàlche canpànn-a da-i olîvi lazù a Sàn Giuliàn!... Cöse n'é de tò bèlle stradétte mónta e chìnn-a fra i schéuggi do mâ? dôve són quélle antîghe figétte co-â sciarpétta e co-â röba in scî pê e a tresétta pendénte derê? E l'òstàia do Pàreco dôve se gh'andâva a mangiâ i pescisæ mìssi li inte 'n tondìn con l'agétto, còrnabùggia, un pö d'êuio, vìn giànco, pe tovàggia un pitìn de papê... Òh che òudô de salûte, che cànto!... che niétto ch'o fâva inamoâ. Fra çént'ànni o duxénto o trexénto, quànde un bórgo o saiâ diventòu, ripetiàn con o stésso laménto cómme la a Sàn Giovànni de Pré, «Chi pe ténpi o l'êa un pósto d'incànto, gh'êa olîvi e scugêe in sciô mâ!...». Marinétta, patélla de schéuggio, ànche a ti cómm'a o schéuggio Canpànn-a l'angonîa a t'ê stæta sunâ!... Quànde fréida in çitæ a tramontànn-a a sciusciâva pe-e stràdde infuriâ, ghe vegnîvimo a pòrtopighéuggio, perché li se ghe poéiva asoigiâ; ti me fâvi sentî o to câdìn cómme a ciòssa a l'ascâda o polìn. Ghe vegnîva artìsti e poêti a çercâghe salûte e fortùnn-a: e vegnîvan bén bén da lontàn. Mi t'ò vìsto unna séia de lùnn-a; êo insémme con Goîdo Gozàn. Se l'é vêo de antîghe sirêne che incantâvan chi e stâva a sentî, méntre in çê prezensiâva Selêne, d'êse stæto incantòu dêvo dî. ...e davànti gh'avéivimo o mâ... Marinétta, patélla de schéuggio, ànche a ti cómm'a o schéuggio Canpànn-a l'angonîa a t'ê stæta sunâ!... |
Ä Contessa Mary Peñalver. Marinetta, patella de schêuggio, bagnä solo da-e sc-ciumme do mä, rievocate anc'un pö mi te vêuggio comme t'ë ne-a memoia restä!... Oh se alloa ti pàivi lontann-a cö to canto do mä e de çigâe, e o reciocco de qualche campann-a dai olivi lazzù a San Giulian!... Cöse n'è de to belle stradette monta e chinn-a fra i schêuggi do mä? dove son quelle antighe figgette coä sciarpetta e coä röba in scï pë e a tressetta pendente derrë? E l'östaja do Parreco dove se gh'andava a mangiä i pescisæ missi lì in t'un tondin con l'aggetto, cornabuggia, un pö d'êuio, vin gianco, pe tovaggia un pittin de pappë... Oh che òodö de salute, che canto!... che nietto ch'o fäva innamoä. Fra çent'anni o duxento o trexento, quande un borgo o saiä diventòo, ripetian con o stesso lamento comme là a San Giovanni de Prë, «Chi pe tempi o l'ëa un posto d'incanto, gh'ëa olivi e schêuggee in sce-o mä!...». Marinetta, patella de schêuggio, anche a ti comm'a o schêuggio Campann-a l'angonia a t'è stæta sunnä!... Quande frëida in çittæ a tramontann-a a sciusciava pe-e stradde infuriä, ghe vegnivimo a portopighêuggio, perchè lì se ghe poéiva assoiggiä; ti me fävi sentï o to cädin comme a ciossa a l'ascada o pollin. Ghe vegnivan artisti e poeti a çercaghe salute e fortunn-a: e vegnivan ben ben dä lontan. Mi t'ò visto unna sèja de lunn-a; ëo insemme con Guido Gozzan. Se l'è veo de antighe sirene che incantavan chi e stava a sentï, mentre in çë presenziava Selene, d'ëse stæto incantòo devo dï. ...e davanti gh'avèivimo o mä... Marinetta, patella de schêuggio, anche a ti comm'a o schêuggio Campann-a l'angonia a t'è stæta sunnä!... |