C: Câo, Frànco, 'na vòtta l'êa pròpio bôra, ma sccétta.

F: No dîlo a mi, Càrlo, che mi de dinæ no n'ò mâi vìsti goæi...

C: Sucêde che li dôve stâvo, da-i Carubæ, in ciàssa Barabìn, êmo 'na dêxénn-a de figioâmi...

F: E za, âtri ténpi, quànde fìggi se ne fâva de ciù e pe-e stràdde se ghe poéiva ancón zugâ!

C: Bén, ti sæ, scibén che e palànche fîsan pöche, càpita che un de niâtri o propónn-e d'andâ a mangiâ 'n gelâto da-o Castéllo.

F: Ah, Càrlo, che gelâti ch'o fâva o Castéllo! Mâi boìn che-êan!

C: Tra de niâtri gh'êa ànche o Marcèllo. Se niâtri dinæ n'àivimo bén bén pöchi, l'é o n'àiva pésso. Coscì, quànde sémmo la, chi pìggia a cicolâta, chi a pànera, chi a crémma. Tùtti fêua che o Marcèllo ch'o l'à dîto ch'o no n'àiva coæ de gelâto.

F: 'Na böxîa, s'acapìsce.

C: E za. Ma ti sæ cómme són i figeu. Apénn-a chò-u Marcèllo o védde i âtri mangiâ o gelâto, ghe ne vêgne coæ a lê ascì, coscì o domànda a un de niâtri: "ti me ghe làsci dâ 'na lengoâ?". E quéllo o ghe da o gelâto. Bén, t'eu savéi cómm'a l'é anæta?

F: O ghe l'aviâ mangiòu tùtto!

C: Quæxi. O te n'à pigiòu 'na boconâ ch'o gh'a lasciòu sôlo o cöno, coscì quél'âtro o ghe l'à ciantòu into mêzo da frónte e o gh'à dîto: "za che ti gh'ê, màngite ànche quésto!".