C: ’Na vòtta, Frànco, e famìgge êan bén bén grénde: e quæxi tùtte gh’àivan ’na stréppa de fìgeu che te làscio dî...

F: Segûo che ancheu... Avéi quàttr’ò çìnque fìggi saiéiva ’n problêma: cómme se fa a fâli stâ tùtti inte ’na màchina?

C: L’é vêa: sti chi són i problêmi d’ancheu! Ma ’na vòtta... Cómme a famìggia do bàrba Gustìn: êan in quàttro màscci e doê fìgge. E lê o l’êa o ciù zoêno. E quande s’é ’n tànti bezéugna louâ, ma alôa o lòu o no mancâva...

F: ...pe chi n’àiva coæ, perché de schénn-e drîte ghe n’êa de segûo.

C: Bén. Fæto sta chò-u bàrba Gustìn o l’àiva mìsso sciù ’na dìtta pe riparâ manòmetri, igròmetri, baròmetri, insómma, tùtta röba pe-e nâve. E pe quésto o gh’àiva de bónn-e cazànn-e: i Còsta, a Flòtta Làoro, e vîa discorìndo. A-a fìn o l’êa o ciù rìcco de tùtta-a famìggia, ma... o l’êa de mànega stréita: difìçile tiâghe zu di frànchi!

F: Pecòu. Magâra ’n agiùtto o no saiéiva stæto mâ.

C: E o l’avéiva spozòu a Gîna: ’na dònna ancón ciù avâra che lê!

F: ’Na bélla cóbia!

C: Da figeu, ciù de ’na vòtta s’andâva a mangiâ da liâtri e, cómme t’ò dîto, a famìggia a l’êa grànde e de figeu picìn saiemo stæti in çinqu’ò sêi, co-ina bazìnn-a... A Gîna cös’a fâva? A pigiâva ’n’arbanèlla con de galétte, a na-a metéiva davànti e, mànco o ténpo d’asazâne unn-a, ch’a vegnîva li e a ne a levâva “se dónca gh’intrâva e mósche”!

F: In bèllo ciæto, pe chi ghe n’àiva ancón coæ!

C: Segûo, ma no gh’é vosciûo goæi p’a-acapî o zêugo! Coscì, quànde a làlla Gîna a portâva l’arbanèlla... zàchete ògnidùn de niâtri o s’inpîva de galétte e quànd’a vegnîva “pe-e mósche” l’arbanèlla a l’êa za bèlla vêua!