zena@francobampi.it
Inderê
Gazzettino Sampierdarenese
Anno XXXIX - N. 2 28 Febbraio 2011

In zenéize co-o Càrlo
Franco Bampi a colloquio in genovese con
Carlo Tardito, l’orologiaio di Piazza Vittorio Veneto.

F: Me sovêgno, Càrlo, de ’n provèrbio che me dîva de spésso mæ moæ: «A fâ do bén a-i âxi ti pìggi di câsci...»

C: E a mi, sto dîto chi o me sovêgne...

F: ...de unn-a de teu! Ma quànde l’é che inpariö a tegnî a bócca serâ!

C: Ti dêvi savéi che mæ fræ, da sordàtto, o l’êa anæto a fâ ’n cànpo estîvo in Abrùsso, inte ’n paizétto ascordòu in sce ’n brìcco. ’Na séia lê e dötréi amîxi, sordàtti ànche liâtri, decìdan de fa doî pàssi ’n stràdda che pöi a l’êa l’ùnico mòddo pe ariâ a-o pàize.

F: Za. Pròpio cómme sucêde ànche inte tànti pòsti chi in Ligùria.

C: Bén, inte quélla stràdda gh’êa di banchétti dôve se vendéiva crocànti, ciapelétte, e pöi quàrche loterîa a prémmi. Insómma e sòlite cöse che s’atrêuva inte fêe. A ’n çèrto pónto se sénte ’na vôxe de ’na dònna ch’a ciàmma “Soldato, soldato”.

F: E dæto che êan tùtti sordàtti, i amîxi de teu fræ...

C: ...se són gjæ tùtti. “Chi, mi?”. Pe fal-æ cùrte, quélla dònna a voéiva pròpio parlâ con mæ fræ. E a gh’à dîto: “Séi de Zêna? Perché mi són de Sànn-a. Me doviêsci fâ ’n piâxéi”.

F: Se védde ch’a se sentîva mêno genâ pò-u fæto che teu fræ o l’êa zenéize.

C: E za. “Vedéi, a gh’à dîto, l’é tùtto o giórno che sémmo chi ma palànche no n’émmo goâgno nìnte. Mi ve daiæ çento frànchi, voî anæ a zugâli a-e balétte a quéllo bànco la. O padrón o l’é mæ màio. Voî zugæ; quànde arivæ a mìlle frànchi, ve fermæ e me-i portæ. Armêno quélli li són dinæ polîti!”, E coscì o l’à fæto. Dòppo avéi refuòu de scangiâ a balétta pe ’n pö de vòtte, o padrón o gh’òffre mìlle frànchi e, cómme d’acòrdio, mæ fræ o-i pìggia.

F: Ma ’nte tùtta sta cösa chi, cöse gh’é de strâno?

C: Béh, ti sæ, quànde i amîxi sordàtti àn vìsto ch’o l’à goâgno mìlle frànchi (che alôa êan palànche!) dæto che no sàivan nìnte de l’acòrdio, l’àn mìsso a pèrde: òua ti ne pâghi da mangiâ... no fâ cómme i sòliti zenéixi, ch’én de lóngo pigogiôzi.

F: Æh sci! In bèllo ciæto!

C: Insómma, pe fâ ’n piâxéi a ’na scignôa che mànco o conoscéiva o gh’à rimìsso i dinæ de ’na bevûa.

F: ’Na bevûa? E o no poéiva fâ ’na scignorâta e òfrîghe ’n prànso? De lóngo pigogiôzi sti zenéixi!

Inderê