C: Mîa, Frànco, tò-u dìggo in confidénsa. Me pâ chò-u Tîno, mæ fræ, o gh’àgge nostalgîa de quànd’o l’êa-a militâre.

F: Sàiva-a dî de quànd’o l’êa zoêno.

C: No, no. Dìggo pròpio de quànd’o fâva o sordàtto!

F: E percöse ti-a pénsi coscì?

C: Perché o no fa âtro che contâme de cöse ghe sucedéiva sótt-æ àrmi. Vêi o m’à contòu de quànde l’àn mandòu a-o cànpo estîvo. O l’êa inte ’na valàdda e pe arivâghe gh’êa ’na stradétta e da-a vixìn in rianéllo e ’na centrâle elétrica. Dæto che a-o cànpo se tiâva co-î canoìn, o cónpito do Tîno o l’êa quéllo de no fâ pasâ nisciùn da-a stradétta perché se poéiva anâ a rìschio de fâse mâ.

F: Segûo chò-u perìcolo o gh’êa. Se sparâvan de canonæ...

C: Sci. Però de li no l’é che ghe pasésse goæi génte. Coscì, dòppo ’na mêz’oétta o Tîno o l’à pensòu bén de fâse in gîo drénto a-a centrâle tanto pe fâ quarcösa...

F: In pö de bèlla goàrdia ch’o fâva!

C: Saiâ. Fæto sta ch’o l’ìntra, i adétti l’achéugian bén... Insómma o se pàssa ’n pö. Dòppo ’n pö ch’o l’êa scortîo arîva ’n carbonìn ch’o doveiva portâ do carbón sciù pe quélla stradétta. L’é vêa che a mæ fræ gh’àivan dæto ’na ràdio, ma li dôv’o l’êa a pigiâva pésso.O Tîno o l’à dîto che de li no se poéiva pasâ e che, cómme l’avisâvan che l’ezercitaçión a l’êa finîa, se saiéiva posciûo pasâ.

F: Pròpio ’na bèll’angosciâta pò-u carbonìn!

C: Però lê o se n’é stæto. O fæto o l’é che dòppo quéllo ’n’arîva ’n âtro e ’n âtro ancón. Saiàn stæti sètte ò éutto e, a són de stâ li a no fâ nìnte, se són mìssi sciù un con l’âtro.Insómma a ’n çèrto pónto o Tîno da sôlo o no ghi-â fâva ciù a tegnîli. Alôa ti sæ cös’o l’à fæto?

F: No, dìnni.

C: Li da-o riâ gh’êa ’na cànna da pésca. O l’à dîto a-i carbonìn de pasâ e lê o s’é mìsso a pescâ.

F: E a ghe anæta bén che nisciùn o s’é fæto mâ!