[ Indietro ]

Sonetto in genovese per il Gigante

A-o gigànte da Vìlla D'Öia

Piccolo glossario: imbrùmme=ingombro

Simulâcro de Giöve, te salûo!
Chi s’é vìsto s’é vìsto, vêgio imbrùmme:
finalménte ànche ti t’àn mìsso a-o scûo
cómme ’n frengoêlo in gàggia ch’o reciùmme.

Ti no-o credéivi, epûre o l’é vegnûo
o giórno, pe ti ascì, d’abasâ e ciùmme
e de trovâte, invêce do temûo
fùlmine, ne-a màn drîta ’n mocalùmme.

Mi no m’à oféizo tànto o sacrilêgio
comìsso inpunenteménte e sénsa gêna,
quante o fæto de védite, mæ vêgio

rè de l’Olìnpo, dizertâ da-a scêna.
Però, tùtto somòu, pe ti l’é mêgio:
ti no véddi ciù o màrso che l’é a Zêna.

Novembre 907.

Tratto da Baciccia (Giovanni Battista Rapallo, 1848 - 1929), Sonetti, Genova 1927, p. 106